owiedzmy sobie szczerze: to nie jest film o lobbingu czy dostępie do broni. Zadaniem tego filmu jest wyrobienie odruchowej akceptacji dla zachowań patologicznych. Widza uczy się, że cel uświęca środki, że liczy się przebiegłość i wola zwycięstwa nawet jeśli okupione są one brakiem jakichkolwiek odruchów człowieczych. Panienka Sloan to psychopatka, choć wolałbym nazwać ją zwierzęciem bo uczuć wyższych w niej brak. Miłości nie ma i dla otoczenia i dla siebie samej. Cała jej aktywność sprowadza się wyłącznie do instynktów.
Za te "walory" widz ma panienkę Sloan pokochać i jak czytam na tym forum kocha ją bardzo, nie zdając sobie sprawy jak bardzo dał się zmanipulować sukinsynom robiącym ludziom wodę z mózgu.
Drugą ważną postacią w "Sama przeciw..." jest męska prostytutka. Widz uczy się, że k....stwo to PRACA, a k...a to szlachetny człowiek, pełen uczuć, empatii i poświęcenia. Brawo!
Oprócz powyższych "zalet" film w warstwie scenariuszowej jest prostacki do bólu. Mam uwierzyć, że stary wiarus, amerykański senator, który by zdobyć i utrzymać stanowisko praktycznie codziennie walczy, przestraszył się tekturowego szczura?
Albo że inny senator rozmawiając o przekupstwie wypowiada słowo "łapówka"? to nawet nasze rodzime [p]osły wiedzą jak się odezwać by przekazać, a nie powiedzieć.
Ten sam senator krzykiem nakłania do zeznań ludzi, których cynizm i odporność na takie gierki są legendarne. Mam w to uwierzyć? A wy wierzycie? Tak? To włączcie obrady Sejmu.
Kupy nie trzyma się główna pułapka zastawiona przez Miss Sloan, to jedno, a drugie: czy przekazywanie łapówek w podziemnych garażach to jakaś amerykańska tradycja ludowa?
Zdalnie sterowanego karakana już litościwie pominę bo przynajmniej był śmieszny
.
Powtórzę: prostacki film dla prostaków.