Jedyne co mi w tym nie pasowało to pewne niezdecydowanie reżysera, czy postawić na komedię czy też na film bardziej refelksyjny. Momenty śmieszne bardzo często następowały zaraz przed tymi refleksyjnymi co jakoś mąciło mi przesłanie. A tak poza tym to film super, sporo mądrych rzeczy mi powiedział, bez jakiegoś tam niepotrzebnego patetyzmu. 8/10

Dobry film i świetna gra Nicholsona, zresztą w tym filmie nie musiał wkładać wiele energii by czasem rozbawic do łez:) Oczywiście to dramat ale podoba mi się ta "żonglerka" uczuciami widza, najpierw smutek a po chwili "śmiech.. przez łzy " jak to trafnie określiłeś. Zabrałem się za ten film z nudów niczego wielkiego nie oczekujac a wyszło naprawde dobre kino. Fajne przedłużające się momenty dają człowiekowi przyjrzeć sie blizej głównej postaci i czas na wnikliwe zastanowienie się a takze próbę wcielenia sie w sytuację bohatera filmu. Najbardziej uśmiałem się w scenie gdy po pogrzebie żony córka z płaczem objęła zasmuconego ojca, po chwili dołączył do nich jego przyszły zięć... i to spojrzenie Nicholsona na niego... poprostu mega :D Poważne listy do Ndugu tez były dobre:D a takze wizyta na swej dawnej uczelni i "zaciekawienie" studentów jego "wielka karierą" w firmie ubezpieczeniowej :D

Ja też wczoraj obejrzałam z nudów. I miłe zaskoczenie. Faktycznie film mnie wciągnął, wzruszył, rozśmieszył. Te poważne listy do 6 letniego malca, który nie czyta i nie pisze :) Samo czytanie tych listów bylo warte by obejrzeć film. A już Dermot Mulroney jako Randall :) hehe perełka.