Ckliwa historyjka, w której główną osią jest pokazanie pracy głównego bohatera w Timorze Wschodnim oraz Iraku jako pracownika ONZ-etu starającego pokazać swoją niezależność względem mniej lub bardziej silnych podmiotów politycznych, jak i również z czym się wiążą skutki ciągłego przebywania poza domem: rozpad więzów rodzinnych, nieznajomość najdrobniejszych szczegółów z życia swoich dzieci (jak np. uczulenie synów na krewetki). A przede wszystkim autorzy filmu skoncentrowali swoją uwagę na romansie Sergio z argentyńską pracowniczką ONZ-etu, którą poznał podczas misji w Timorze Wschodnim. Większa część filmu skupia się na ich relacji, która ma swój nieszczęśliwy koniec. Z tego powodu, iż jest to historia oparta na faktach z niektórymi zmianami (np. Gil nigdy nie był w Timorze Wschodnim, miał on w filmie uosabiać kilka osób pracujących z Sergio, a po zamachu na placówkę ONZ w Iraku - wrócił cały i zdrowy do domu), widz doskonale wie, jaki będzie koniec. Bohater zginie na końcu i ostatecznie nie wróci do swojego ukochanego miejsca na ziemi, czyli Rio De Janeiro, gdzie mógłby spędzać czas z rodziną.