dzięki za spoilery...

Zaś ja trochę nie rozumiem u Ciebie tego "rozczarowania". Gościu w totalnej depresji po stracie ukochanej i po doprowadzeniu do śmierci 7 osób. Żyje z dnia na dzień jak przysłowiowy żywy trup, nic od życia nie ma i tutaj pojawia się właśnie rehabilitacja (trzeba było uważniej przysłuchać się drugiemu zdaniu zaraz na początku filmu). Chciał w jakiś sposób naprawić przeszłość (co mu się w zasadzie udało), ale i pojawiła się kolejna miłość, za którą tym razem to on oddał życie.

Mnie tam ten film bardzo wzruszył :) może za jakieś podobieństwo sytuacji które są w życiu . Wielu ludzi potrzebuje przeszczepów itp , a jednak nie każdy w ogóle ma ów przeszczep szansę. Z tym wyborem osoby to dla kogo ma on być to trochę jak zabawa w Boga ,jednakże uważam ,że w prosty sposób chciał on pomóc tylko tym ludziom na którzy na tą pomoc zasługiwali. Świetnie było to pokazane w scenie w tym szpitalu , na prawdę. Świetny film i ilekroć go oglądam to jednak jakaś łza (lub potok) się uroni.
Zależy jak na to patrzeć , niektórzy mogą uważać to za altruizm w czystej postaci ,zaś inni za rekompensatę za spowodowane uczynki. Teoretycznie jedno wyklucza drugie , no ale.

Chyba mam tak jak Ty.
Nie wiem, nie łapię kompletnie. Takie to szlachetne z jego strony, że oddał ukochanej (bo ją kochał?) kobiecie serce, ale jakby na to nie patrzeć, chwilę po tym roztrzaskał je na kawałki. A może to była tylko część planu, który tak skrupulatnie wypełniał?
Nie kupuję. I czuję się rozczarowana.