Świetny, po prostu mistrzowski! Zarzuca mu się infantylność, że postacie przerysowane, że humor prostacki! I faktycznie tak jest jeżeli się tylko na te rzeczy spojrzy gołym okiem. Ale wystarczy sam fakt że film wesoło się nie kończy w czasach gdy unikano sad endów, już świadczy o jego jakości! Gdy mistrz Kambei mówi że jest samotny przez ciągłe wojny, na początku traktujemy go jako bohatera który niejako podkreśla swój kunszt tak jak to się robi w dzisiejszych filmach. Ale gdy na końcu filmu widzimy jak patrzy na groby swych współtowarzyszy i mówi z goryczą "znowu przeżyliśmy ...i znowu przegraliśmy..." to jego poprzednie stwierdzenia nabierają głębokiego sensu i prawdziwości. Takich perełek jest wiele, ale nie dziwie się ludziom którzy siadając do tego filmu spodziewają się jakichś skoków przez domy czy walk ala Jean Ceaude Ja Wam Dam 1vs40 albo matrixowskich bullettimów. Ten film pokazuje skutki wojny a nie ma na celu pokazania wojny w samej w sobie. Zresztą porównajcie sobie jakieś filmy z Chuckiem Norrisem, Van Damem, czy jakieś inne Jackie Chany a zobaczycie mistrzostwo Kurosawy. Nawet "Ostatni Samuraj" nie wywarł na mnie takiego wrażenia jeżeli chodzi o smutne zakończenie niż 7 samurajów. Zaraz zarzuci mi się że jestem "kolejny wazeliniarz Kurosawy". Mogę z całego serca przyznać że gdyby to nakręcił nawet sam Marek Brodzki po swoim "WIEŚminie" to tak samo bym go wychwalał (i ganił za tą infantylność). Ś W I E T N Y F I L M!!