powrót do forum filmu Sierpniowe niebo. 63 dni chwały 
ocenił(a) film na 2
zastanawialem sie co napisac o tym niby to filmie.Zaczne od muzy , to chyba najwiekszy niewypal
w tym filmie ,zastanawia mnie co myslal i co chcial osiagnac rezyser wybierajac ten rodzaj
muzyki,moim zdaniem to chyba krok desperacji ,aby dotrzec do mlodych ludzi. kolejna sprawa to do
konca nie bylem pewny czy to film historyczny czy kronika a moze teatr,odnosze wrazenie ze
rezyser sam nie mogl sie zdecydowac co nakrecic i stworzyl to cos!!!chcial nakrecic ambitne kino a
wyszlo tak jak zawsze.....gnoit. a gra aktorow...ludzie nie wiem czy to wina scenariusza czy
rezysera a moze samych aktorow,ale nawet nie chce mi sie tego kometowac.
Beznadzieja, a dobranie jakiś gości ze spodniami z krokiem na kolanach gibających się jak Kunta Kinte ... cóż ...
Miałem wobec tego filmu bardzo wysokie oczekiwania i zawiodłem się tak samo jak Ty. Poziomem tego co zobaczyłem jestem od kilkunastu godzin wysoce zniesmaczony. O sierpniowe (i nie tylko) niebo lepiej z większym realizmem, rozmachem, lepszą grą aktorów i muzyką wyszedł chociażby teledysk Sabatonu do "Uprising", który oglądałem już pewnie ze sto razy i za każdym razem do dziś mam ciarki mimo, że to już 4 lata odkąd go znam. Na "Sierpniowym niebie" nie drgnęła mi nawet powieka, żadnych pozytywnych emocji, poza "Warszawskimi dziećmi" zagranymi na końcu. Zobaczymy jak wyjdzie Miasto 44, mam nadzieję, że twórcy nie pójdą drogą "Sierpniowego Nieba".