Po pierwsze - twierdzenie zawarte w filmwebowym opisie jakoby Solaris był radziecką odpowiedzią na Odyseję Kubricka jest całkowicie wyssane z palca. Wystarczy spojrzeć na nazwisko reżysera, aby stwierdzić, że takie porównanie nie ma żadnych podstaw. Po drugie - Czym jest Solaris? Autorskim filmem Tarkowskiego osadzonym w konwencji sf. Scenografia, efekty specjalne, futurystyczne kostiumy, te elementy nie są mocną stroną tego filmu. Mówiąc szczerze pod tym względem obraz Tarkowskiego wygląda tragicznie (a jeśli porównamy to do arcydzieła Kubricka to... lepiej nie mówić). Solaris ma jednak swoje plusy. Jeśli zapomnimy o tym, iż jest to kino sf, to film się pod wieloma względami broni. Przede wszystkim reżyseria. Tarkowski bardzo dobrze prowadzi aktorów, w konsekwencji tworząc niezwykle udane studium psychologiczne. Podsumowując: Solaris to film trochę podobny do Stalkera, jednakże dużo słabszy.