Juz od pewnego czasu uważam że Clooney to mistrz a to kolejny film który to potwierdza. Uwielbiam kiedy cięzkie tematy są poruszane z taką lekkością jak w Spadkobiercach.

Dodatkowo piękne zdjęcia!

Mogę sie podpisać pod Twoimi słowami:)
Poza tym to nie jest lekki film na sobotnie popołudnie jak pisali w sąsiednim wątku. Ja widziałam w nim m.in. przemianę - relacji (ojciec - córki) i siebie. Miałam też -może dziwnie brzmiącą- refleksję, że ta choroba i śmierć matki, to coś co zmieniło ich (znowuż ojca i córek, no bo nie matki) życie na lepsze (oczywiście dzięki ich decyzjom/ zachowaniu). Zakończenie jest szczęśliwe, ale nie wyidealizowane, a bohaterowie włożyli w nie jakiś wysiłek (bo w życiu często ludzie są dumni albo zbyt wpatrzeni w siebie by się zmienić, ale jak widać wiele jest możliwe).