Dokladnie to samo pomyślałem. Mnie rozwalila scena ze szukali Slya i nie mogli znalezc. A wystarczylo zapytać ludzi w restauracji i tego dzieciaka na motorku :D film sredni ale chciałem dla Slya obejrzec.

No ale z drugiej strony, jak szef kazał im go słuchać to co oni mieli do gadania. Może i wiedzieli, że coś jest nie tak ale jakby nie było dostali rozkaz od komendanta, żeby go słuchać, więc wykonywali rozkaz.

Aby ratować scenariusz stwierdziłem, że prowadził drugie życie.

Takich nielogiczności jest mnóstwo. Przede wszystkim te wybuchy, niesamowicie precyzyjne albo z niesamowitą siłą rażenia. Kiedy Sharon stoi twarzą w twarz z gościem z bombą i po eksplozji wychodzi bez zadrapania... Albo gdy Sly w kilka minut z ręcznikiem na tyłku montuje w pokoju hotelowym ładunek, który wyrywa cały pokój... Albo te bomby, który uruchamiają się po stanięciu stopą, a gość miał w domu kota, który przecież łazi byle gdzie... Swoją drogą ten kot niby uciekł do schronu razem z nimi, a potem już znikł... Co tu dużo mówić, scenarzysta pisał i nie zastanawiał się, czy to ma sens.