Znowu idiotyczne tłumaczenie tytułu. Elektroniczny morderca, decydujące starcie, wirujący seks, niebezieczna szybkość... Ile można?

Widocznie tłumacz wyszedł z założenia, że w każdym filmie trzeba coś spieprzyć. Bo poza polskim tytułem wszystko jest w "Speed" na najwyższym poziomie. Sam pomysł na fabułę - prosty i genialny. Reżyser musiałby się starać, żeby to zmarnować. Dalej aktorzy. Nikomu nieznana Sandra Bullock w swojej najlepszej roli w karierze. Później jej gaże rosły, a poziom spadał. Denis Hopper bawi się rolą terrorysty, widać, że gra na luzie i bez wysiłku. Śliczny Keanu... no cóż, jest taki, jaki jest :-)

Osobny rozdział to muzyka. To jeden z moich ulubionych tematów filmowych w ogóle. Ale oczywiście nigdzie nie można jej kupić. W sklepach jest płyta z piosenkami - których wcale w filmie nie ma (to się nazywa soundtrack), ale jak człowiek szuka tzw, score, czyli tego co skomponował Mark Mancina - to dopiero trzeba zamawiać i specjalnie sprowadzać ze Stanów. Żenada. I tak samo jest z Matrixem. Każdy kupił sobie hardcorową składankę niewiele mającą wpólnego z filmem, a nikt nie wie, że prawdziwą muzykę napisał Don Davis. Całe szczęście, że jest napster ;-)

10 pkt
[4 lutego 1995, KDK, Kutno]