Najlepsza etiuda Polańskiego. Wspaniale przedstawione wykorzystywanie siebie nawzajem głównych bohaterów. I ta muzyka Komedy !
Kolejna krótkometrażówka zrealizowana przez Polańskiego - tym razem w rosnącej frustracji w oczekiwaniu na pełnometrażową fabułę. Widać wyraźnie wpływy slapsticku i niemych komedii Chaplina czy Keatona. Wszystko to w służbie alegorycznej przypowieści o rodzaju ludzkim, jego potrzebie dominacji oraz jednostkowym...
Krzywdzimy siebie nawzajem, ale i pomagamy sobie. Jesteśmy zależni od siebie w chorobie i niedoli. Jesteśmy bezwzględni wobec siebie, pogłębiamy swoje rany, sprawiamy ból drugiemu. Wykazujemy się egoizmem, okrucieństwem, co jednak nie jest jednoznaczne, ponieważ zdolni jesteśmy do wzruszeń i czułości. Człowiek to...
"Ssaki" to groteska na temat związków społecznych i niemożliwej do spełnienia wspólnoty. Przedmiotem obserwacji są dwaj mężczyźni związani zależnością "poziomą", jeden jest zależny od drugiego i vice versa - taki ma charakter więź dwóch bohaterów posługujących się sankami jako wspólnym środkiem transportu, w istocie...
więcejAndrzej Kondriatiuk współscenarzysta "Ssaków": Film Ssaki powstał dzięki temu, że obejrzałem obrazek Witolda Wójtkiewicza "Przechadzka w zaprzęgu", gdzie jeden cymbał ciągnie drugiego cymbała na wózku. Zamieniłem wózek na sanki. Przesłanie filmu było krótkie - każdy chce być tym na sankach, a nie tym, który ciągnie....
więcejRozumiem, że wcześniejsze etiudy Polańskiego, były ograniczone dostępem taśmy, czy mniejszym doświadczeniem Reżysera. Nie rozumiem tylko, dlaczego po nakręceniu starannego, wyjątkowego filmu Nóż w wodzie, na świat przychodzi etiuda, która chociaż bardzo pomysłowa, wygląda jak prześwietlony, kręcony jedną ręką wesoły...
więcej