Nigdy bym nie przypuszczał, że na ''stare'' lata, przyjdzie mi się rozczulać lub dobrze bawić na
niektórych animacjach. W sumie trwa to już od jakiegoś czasu, a wszystko za sprawą
dorastającej córki, która wciągnęła mnie w kolorowy i pouczający świat bajek, świat z którego
dorośli mogliby się wiele nauczyć.
''Stalowy gigant'' to jedna z tych produkcji o której nie wiedzieliśmy dosłownie nic.
Postanowiliśmy sięgnąć po coś z przeszłości, coś bardziej naturalnego w wykonaniu, mówię
tu o kresce, nie usianego efektami 3D, pladze dzisiejszych czasów oraz nie zbudowanego na
idiotycznych tekstach. Okazało się, że film Birda to trafny wybór.
Jego obraz jest niesamowicie pouczający, prosty, oszczędny w słowach, paradoksalnie treści,
które dostajemy są wystarczające do przemyśleń, posiada nieskomplikowaną, ale jakże
ważną fabułę, porusza kilka problemów związanych z naturą ludzką, problemów będących
niestety ciągle na czasie, nie sili się na umoralnianie widza, jest bezpretensjonalny. Ponadto
wciąga, nieźle się go ogląda, a kolory mienią się jak tęcza na ekranie. ''Grzeszy'' mądrością.
''The Iron Giant'' to typowy film dla dzieci, ale nie tylko dla nich. Młodzież czy rodzice, też mogą
się świetnie bawić wraz ze swoimi pociechami. Tam gdzie małe oczka mienią się wpatrzone w
migające sceny, starsi mogą na chwilę przystanąć i przemyśleć pewne zachowania.
Tytułowy gigant mimo swojej łagodności, staje się dla ludzi czymś niebezpiecznym, bo jest
obcą, swoistą zagadką, do której z góry trzeba wrogo się nastawić. Społeczeństwo nawet nie
próbuje go poznać, atakuje go, chce unicestwić, pozbyć się. Jak w każdym z nas zapewne w
takiej sytuacji, tak i w nim budzi się odruch obronny. W tym wypadku machina do zabijania.
''Bajka'' Birda przedstawia czasy ''Zimnej wojny'', ale nie zapominajmy, iż mimo, że świat
poszedł do przodu, to jednak problem braku akceptacji, zrozumienia, nietolerancji do
odmienności ciągle jest na czasie. Zwłaszcza w naszym kraju można dostrzec to na każdym
kroku. Przykładów może być dziesiątki.
Ale animacja ta, to również przyjaźń, pomoc innym, ufność, bo są tu bohaterowie będący
wzorem takich zachowań. Okraszona jest łagodną w odbiorze fabułą, dobrze wyważoną,
stworzona przy pomocy niezłej kreski, dziś w dobie efektów cyfrowych wygląda jak dinozaur,
obfitująca w całą gamę kolorów, z ciekawymi i sympatycznymi postaciami, poza oczywiście
tymi negatywnymi, podkreślona przyjemnym humorem. Jest w stanie śmiało wzruszyć.
Może nie rzuciła mnie całkowicie na kolana, córkę już bardziej zachwyciła, ale sądzę, że i tak
bije na łeb niejedną ówczesną produkcję dla najmłodszych.
Tak więc ''Stalowy gigant'' to kawałek dobrej i niebanalnej zabawy, po którą bez wahania
można sięgnąć ponownie.
Czytając po seansie niektóre tematy, jeszcze bardziej utwierdziłem się w przekonaniu, że nie
jestem w błędzie tak ją odbierając. Jak widać całe rzesze widzów doceniło efekt WB, a
przykładem są pozytywne wpisy oraz wysoka ocena na fw.
U mnie ma ''betonowe'' 7/10, ale ocena jeszcze może kiedyś ulec zmianie na jej korzyść.
Dziś takie treści w animacjach można jeszcze spotkać. Wykonanie to raczej prehistoria.