Film jest swietny, perfekcyjnie zrobiony. Rezyser w pelni wykorzystal mozliwosci starych dobrych aktorow (choc przyznaje, ze z rezerwa czytalam nazwiska wykonawcow glownych rol). Mniej znani mlodzi aktorzy znakomicie wpasowali sie w role. Film barwny, kolorowy jak obrazy w starych ramach, ktore ozyly... Piekne zdjecia lasu, swietnie dobrane kostiumy i jezyk troche stylizowany na dawny, przenosza widza do tamtych czasow. A ilosc przelanej krwi, coz, po przeczytanych recenzjach spodziewalam sie jakichs niemozliwych jatek, ale po wszelkiego rodzaju Banderasach chyba jestem uodporniona... Kazda krwawa scena ma tutaj uzasadnienie i sens, a byly to twarde czasy i prawdziwa walka o przetrwanie. Jestem "swiezo po filmie" i mam jeszcze w pamieci, nie te krwawe sceny, ale pieknie zaprezentowane poganskie zwyczaje, ktore zostaly potem przez kulture chrzescijanska wytepione, i z ktorych coraz mniej osob zdaje sobie sprawe. A jesli chodzi o motyw zwiazany z Wikingami, na ktorych tez rozni recenzenci wieszaja psy (bo nie z powiesci) - uwazam ze jak najbardziej trafiony. Wielka postac przywodcy Wikingow, ich kostiumy, rodzimy jezyk, czy kodeks honorowy, jest to cos co przybliza widzowi legende tamtych czasow, jaka stali sie ci wojownicy. Jesli mialabym porownac film J. Hoffmana do innego, to widze pewne cechy wspolne z trylogia Tolkiena (motyw lasu, motyw Wikingow - wojownikow, wyglad polskich wojow i kmieci - analogiczny do postaci ludzi i krasnoludow). Poza tym, pozostaly mi pewne wrazenia wartkiej akcji oraz przygody po filmie Piraci z Karaibow, i cos z tej przygodowosci odnalazlam u Hoffmana. Z pewnoscia jest to rowniez zasluga glownego scenarzysty. Po niesmaku, jaki mialam po obejrzeniu fimu Desperado (porownuje odczucia, nie filmy!) jestem naprawde mile zaskoczona i wszystkim wielbicielom pieknego obrazu, dojrzalej rezyserii i doskonalej gry rodzimych aktorow goraco ten film polecam. Zamiast polamanych w kolanach nog, twarzy z wydlubanymi oczami i nudnego faceta z gitara mam w glowie stary, piekny las, honorowych wojownikow, kamienne kurhany i stare obyczje. Acha, i prawdziwa milosc, co zawsze zwycieza...