... jest uroczo archaiczny. Nigdzie mu się nie śpieszy i twardo obstaje przy tym by iść dalej dopiero gdy powie wszystko co ma do powiedzenia tu i teraz. Dramat sądowy, który nie jest do końca dramatem sądowym, bo sprawa to tylko pretekst by gdzieś osadzić bohaterów i powiedzieć kilka słów o nich. Ale również o sprawiedliwości, o prawie, o jego mechanizmach. Trochę w tym wszystkim za dużo akademickości, zestawienia sąd-teatr, prawo-miłość wciskane są nieco zbyt ostentacyjnie i natrętnie. Ale i tak ogląda się przyjemnie. I dobrze to jest zagrane, choć mnie akurat chwalona powszechnie rola Luchini`ego specjalnie nie porusza, wolę uśmiech głównej bohaterki.