moim zdaniem użycie "łamanego angielskiego" wplatanego chińskiego, japońskiego, gdzie nie gdzie też włoskiego itd to bardzo ważny zabieg w tym filmie jako, że opowiada o miejscu pełnym migrantów z wielu stron świata (taki trochę japoński "amerikan drim").
ciężko porównywać ten film do innych, które nakręcił Iwai, niemniej znów mocnym motywem w filmie jest muzyka. niestety dla mnie osobiście w pewnych momentach było jej trochę za dużo, bo fabuła traciła przez to na wartkości a film nieco mi się dłużył. tempo linii fabularnej było mocno nierówne, ale kiedy coś się działo to rzeczywiście się działo.
polecam cierpliwym albo po prostu fanom twórczości reżysera.
dla mnie film ten ląduje na 3 miejscu po picnicu i lily chou chou.