film

Szalony paź

Kurutta ippêji

1926

1h 18m

7,3 723
oceny

Akcja filmu rozgrywa się w szpitalu dla umysłowo chorych. Obraz ten w surrealistyczny sposób opowiada historię woźnego pracującego w szpitalu, w którym przebywa jego... Zobacz pełny opis

Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.

Teinosuke Kinugasa

Teinosuke Kinugasa, Yasunari Kawabata

Dramat, Surrealistyczny, Horror, Niemy

Japonia

24 września 1926 (Światowa)

Akcja filmu rozgrywa się w szpitalu dla umysłowo chorych. Obraz ten w surrealistyczny sposób opowiada historię woźnego pracującego w szpitalu, w którym przebywa jego żona. Pewnego dnia ich córka pojawia się w placówce, aby poinformować matkę o swoich zaręczynach. Informacja ta wywołuje ciąg retrospekcji, które ujawniają historię rodziny - to, dlaczego matka przebywa w szpitalu oraz dlaczego córka nic nie wiedziała o tym, że jej ojciec pracuje tam jako woźny.

Film zaginął na okres pięćdziesięciu lat. Po odnalezieniu go przez reżysera, był wyświetlany w kinach w 1971 roku stanowiąc cenny dokument epoki japońskiego filmu niemego.

Jedyna zachowana do dziś kopia filmu jest prawie o jedną trzecią krótsza od tego, co było pokazywane w kinach w 1926 roku.

Film nie zawiera żadnych plansz tekstowych, przez co dla dzisiejszych widzów jest dość trudny do zrozumienia. Oryginalnie podczas pokazów w Japonii w latach 20. filmowi towarzyszyła, oprócz odgrywanej na żywo muzyki, również prowadzona na żywo narracja, która ułatwiała jego zrozumienie.

Zobacz pozostałe ciekawostki

Japońska awangarda lat 20' - mały ekspresjonizm, poszukiwanie nowego spojrzenia na możliwości i rolę kinematografii, rewolucja konwencji i samego podejścia do filmu jako absolutnej autonomii w dziedzinie sztuki - nawet spoglądając z perspektywy globalnej, zapisała się w owym czasie złotymi zgłoskami w procesie kształtowania kina, mimo bardzo... więcej

Andrzej Kołodyński w swojej książce "Seans z wampirem" gorąco zachęca do rozdzielenia pojęć filmu grozy i horroru. Potrzebę podkreślenia oddzielności tych dwóch gatunków argumentuje twierdzeniem, że pierwszy z nich swe środki przekazu czerpie z fantastyki i poetyki grozy, a drugi pozbawiany jest tych subtelnych narzędzi. Ponadto celem horroru jest... więcej