Jeszcze się na filmie Von Triera nie zawiodłem. Tworzy kino niekonwencjonalne. Odróżnia się od innych projekcji filmowych. Nie jest typowym, masowym produktem. Jest on reżyserem poetyckim. Jeszcze mnie nie znudziło, nie znużyło, a to bardzo ważne. Stawiam sobie ten argument wysoko, przy ocenianiu filmów. Nie jest dla mnie najważniejszy, ale bardzo istotny. Dodatkowo imponujący jest jego dogmatyzm, którym jest często określany. Sam film jest na dobrym poziomie. Humor dość specyficzny, fabuła nie bardzo wyszukana, ale pomysł świetny. Wbrew pozorom "Szef..." nie jest kinem z gatunku monotonnych, a wiele wątków w nim zawartych, ma swoje odzwierciedlenie wśród ludzi, którzy nie mają odpowiednich cech, do tego, by zajmować swoje pozycje w wykonywanym przez siebie zawodzie. Szef nie może być nijaki. Musi mieć charakter, charyzmę i nosić w sobie odpowiedzialność a nie strach i sentymentalność. Tak można to wyczytać z filmu. Poza tym nie jest jednostronny, a każda kolejna minuta wcale nie musi być dla widza nudna, o ile są zwolennikami takiego kina... Polecam!