Pretensjonalna zrzyna z Ki-duka. Czego tu nie ma - poetycki deszcz, poetycka muzyka, poetyckie ujęcia, poetycki trójkąt miłosny, a na koniec fala samobójstw... Jest nawet wypadek samochodowy, a całość rozgrywa się bez słów. Tej artystycznej beznadziei kalkującej przede wszystkim 'Pusty dom' oddać trzeba jedno - pośród swego artystycznego wyrachowania skrywa kilka autentycznie urokliwych scen, jak choćby tę z tańczącą dziewczyną i autobusem. Ale dla tego okrętu i tak niewielka to pociecha, zatonął nim na dobre wyszedł w morze...