Taką zasadą najprawdopodobniej kierowała się reżyserka. Film jest dosyć ciekawy jak na ten gatunek. Sceny wyraźnie starają się być jak najbardziej psychodeliczne. Jest tu dużo bezsensownie dodanych momentów w np. sklepach spożywczych itp. Niestety nie wyszło to tak dobrze jak w "21 gramów". Film po pewnym czasie może nudzić i wydać się bardziej dziwny, niż dramatyczny. Jednakże ma on swoje zalety. Jedną jest aktorstwo. Można powiedzieć że jedzie po stereotypach, dobry glina i zły glina, niewiele do zagrania, ale jednak pochwała wymagana. Pan Jeffrey Dean Morgan, którego dotychczas znałem wyłącznie z roli Komedianta w Watchmen, dał mi się rozpoznać dopiero w połowie filmu. Nigdy nie wątpiłem w jego kunszt aktorski, więc niespecjalnie się zdziwiłem. Jednakże Pan Sam Worthington (dla którego poniekąd, sięgnąłem po ten film), zrobił na mnie przeogromne wrażenie. Być może w takich rolach mu najlepiej, dotychczas widziałem go jako poprawnego moralnie idealistę (Starcie Tytanów, AVATAR, Człowiek na Krawędzi, a nawet Terminator chcąc nie chcąc), ale brutalny i wredny glina wyszedł mu FENOMENALNIE! Gdy obejrzałem ten film, zmieniłem zdanie i teraz jego najlepiej zagraną rolą (według mnie) jest właśnie Teksas. Do twarzy mu z karabinem :P. Kolejny plus, to zakończenie. Akurat ukazanie mordercy, było dosyć sztampowe i beznamiętne, ale końcowe sceny naprawdę mogą zachęcić serce do szybszego bicia.

[spoiler]PS: Samo zakończenie, kiedy Mike mierzy do dźgniętego psychopaty. Na początku kiedy nie strzelił, myślałem że postanowił wybrać "dobrą drogę" i nie mścić się na nim. Nie być mordercą. Jednakże później pomyślałem, że wręcz przeciwnie, postanowił popatrzeć jak morderca się męczy. Jak myślicie?[spoiler]