Najbardziej urzekająca dla mnie w tym filmie była końcówka, gdy Terminator kazał się zniszczyć w piecu hutniczym, próby zatrzymania go przez Johna zakończone sceną, gdy łzy spływają mu po policzkach, a Terminator stwierdza, że już wie dlaczego ludzie płaczą i, że nigdy się tego nie nauczy, no i oczywiście przytulenie się z Johnem.

Oprócz tego także rozmowa na pustyni pomiędzy Johnem a Terminatorem o powodach płaczu, przybijanie piątek i komentarz obserwujące to Sary, która stwierdza, że Terminator byłby najlepszym ojcem dla Johna.
Świetna była też scena, także na pustyni, gdy dwoje małych dzieci "walczyło ze sobą" na pistolety. Terminator stwierdził, że wzajemne wyniszczanie leży w naturze ludzi ( jakież to prawdziwe...).

Bardzo mądre słowa wypowiedziała też Sara na sam koniec filmu, że skoro maszyna, terminator, była zdolna docenić wartość ludzkiego życia, to może i nam (ludziom) to się uda.


Ogólnie dla mnie ten film i tak jest bardzo niedoceniany. Dla mnie wielkie arcydzieło, bo oprócz tego, że to fantastyczne kino akcji ze świetnymi efektami, świetną muzyką i znakomitym aktorstwem, to dochodzi do tego przesłanie. Ten film jest po prostu mądry.

Terminator 1 tez był powalający, ale zabrakło mu przesłania. Nikt nie sądził że ten film trafi do panteonu. A jak świat oszalał, to pociągnęli dalej, ale poważniej.
Pozostałe części jakoś nie rozróżniam. Hej!