Astronauta powracający z przestrzeni kosmicznej, traci zasoby tlenu. Jednak jakimś cudem udaje mu się przeżyć bez tlenu dwadzieścia minut. Kiedy nawiązuje kontakt z bazą naziemną nie jest tym samym człowiekiem, kiedy rakieta ma szanse wejść już w bezpieczny tor lądowania naciska na przycisk który powoduje samo destrukcję statku.
Rakieta zostaje zniszczona lecz szczątki jego zwłok docierają na ziemię.
Odnajduje je młody uczeń, który postanawia zabrać je do domu i samodzielnie przebadać pozostałości po astronaucie. Nie wiedzieć czemu ręka którą odnalazł jest żywa została napromieniowana i ma obcą siłę w sobie. Ręka czyni tylko jedno dąży cały czas do zabicia ludzi którzy natrafią na nią.

Herbert L. Strock twórca kilku dzieł Sci-Fi które są bardzo zatopione w klimacie kina klasy B.
Stworzył w owym dziele pokaz absurdu produkcji tamtych lat.
Jak inaczej można opisać rękę która pełza i dusi wszystkich, momentami zdaje się że bohaterom brak rozsądku bo nie bronią się przed morderczym uściskiem.
Dziełko naprawdę lekkie, efekty bardzo marne zwłaszcza sceny kiedy ręka skadrowana jest w połowie i widać że należy do dublera którego notabene często widać.
Po za tym właściciel ręki a raczej jej odkrywca też zmienia się pod wpływem kosmicznego promieniowania. I sam zaczyna być zagrożeniem dla otoczenia.
Każda scena walki z pełzającą ręką jest bardzo zabawna, i daje jasno do myślenia że twórcy nie chcieli zrobić czegoś strasznego.

Tylko dla fanów starego Sci-Fi które łączy się z absurdem.