straszno blado, nudno, rybio, nijako, sucho, drętwo i niemrawo, mówiąc słowami poety smutność okropna i dodupizm (broniewski), jakoś tak mało śmiesznie, bez polotu, bez przekroczek, nawet tony clifton - boy, he's something! - jakiś taki jest sformatowany, wygładzony, zakneblowany, nieprzyzwoicie grzeczny i wyjątkowo miły, jedynie kermit, fonzie, gonzo i rizo dwojąc się i trojąc ździebko nadrabiają w reżyserce..