Film kupił mnie już cytatem zaserwowanym na wstępie. Jest bowiem horrorem nie żerującym na naszej wierze w opętania czy duchy, a raczej przestrogą przed złem pochodzącym od człowieka. "The Houses October Built" to wizja Ameryki zakochanej w seryjnych mordercach, kulcie nawiedzonych miejsc oraz tragedii. Reżyser podkreśla jednak iż fascynacja złem nie wzięła się w tym kraju znikąd. Legendy krążące wśród bohaterów mają swą podstawę w prawdziwych wydarzeniach które dokonują się na mrocznych, oddalonych od wielkich miast obszarach Stanów. Nie dziwota że ofiarami objazdowych pracowników lunaparku staną się bogate dzieciaki z przedmieścia, które grozę znają jedynie z ekranów telewizora. Tutaj zagrożenie jest realne, tak jak realne są hektolitry krwi jakie wchłonęła ta ziemia. Dziś przybierają formę koszulek z Charlesem Mansonem, strojów clownów lub zombie, a jednak kiedyś małe wioski miały swe przerażające tajemnice...

"The Houses October Built" jest w większości oparty na jumpscaresach, ale tutaj to nie przeszkadza, jako iż budowa filmu ma przypominać podróż po "domu strachu". Reżyser nadużywa co prawda tego typu zabiegów w ostatnich scenach, serwując nam tempo upiorów wyskakujących zza kadru o częstotliwości pięciu na minutę. Podoba mi się jednak, że bardzo płynnie przeszedł od momentu gdy antagoniści są jedynie niegroźnymi aktorami do chwili gdy zaczynamy się ich bać. Równocześnie nie uważam by znajdowały się tu jakiekolwiek zjawiska nadnaturalne, mimo sugestii innych komentujących. "Ci źli" są po prostu zawodowcami w swym fachu i potrafią przy pomocy tricków nastraszyć swe ofiary. Każde ich pojawienie się i nagłe zniknięcie wydaje się przemyślaną sztuczką...

Ogólnie polecam. O ile nie lubię found footage oraz tego rodzaju straszenia, to tutaj konwencja sprawdza się w 100%. Wielbiciele gatunku nie mają się co zastanawiać: sprawdźcie to...