Opis filmu: syn niemieckiego generała służy jako szpicel w obozach jenieckich. Zostaje przeniesiony do specjalnej jednostki komandosów, mającej siać chaos za wrogimi liniami w amerykańskich mundurach podczas ofensywy w Ardenach.

Film dość uproszczony i naiwny. Mamy zatem tradycyjny podział na ''dobry'' Wehrmacht (do którego należy nasz protagonista) i ''złe'' SS w postaci nawiedzonego kapitana SS, śliniącego się na myśl o zabijaniu Amerykanów i opowiadającego wesoło, jak to pakował Żydów do obozów koncentracyjnych. Poza nimi jest też dwóch sympatycznych Niemców - jeden z Luftwaffe, drugi z Kriegsmarine, ale ich rola w filmie sprowadzona jest tylko do zapychacza tła. Mamy też kolegę z obozu protagonisty, Amerykanina niemieckiego pochodzenia, który z pedantyczną dokładnością dba o jeńców, żeby broń Boże nie stała się im krzywda ze strony przypadkowej kuli (bo że Amerykanie jeńców nie odstrzeliwali, to absolutnie poza dyskusją).

Mamy też trochę komunałów o złym Hitlerze i obłąkanym planie podboju świata, wypowiadanych przez naszego nawróconego, antynazistowskiego już protagonistę, na samym końcu.

Film ma jednak trochę plusów. Raz, że powstał pod koniec lat 50., kiedy o jakiejkolwiek literaturze na temat jednostki komandosów - Einheit Stielau - można było co najwyżej pomarzyć, dwa, że przemyca całkiem sporo interesujących faktów na temat szkolenia tej jednostki oraz jej działania. W kilku momentach faktycznie czuć napięcie, niestety, ale założenia fabuły, jej przebieg, jak i postaci w tym filmie, psują cały obraz, czyniąc go niewiarygodnym. Nasi bohaterowie skaczą to tu, to tam, jakby bez żadnego logicznego planu, zachowując się czasem absurdalnie (choćby scena próby gwałtu), większość postaci, wypowiadających więcej niż trzy zdania, jest tak przejaskrawiona, że zęby zaczynają boleć, a zakończenie jest bardzo przewidywalne i schematyczne.

Można obejrzeć, jest ciekawy, ale bez szału.