Co prawda film nie wytrzymuje porównania z “Ludźmi kotami”, ale jednak Tourneur trzyma poziom. Jego b-klasowe horrory nie mogły się równać rozmachem z produkcjami Universalu, ale nie można im odmówić braku klimatu i uroku. Wbrew pozorom fabularnie film różni się dość znacznie od głośniejszego, kociego dzieła, ale jednak pozotaje jakiś posmak wtórności. Film specjalnie zaskakuje, ale jednak wciąga i nie nudzi. Bohaterowie są sympatyczni i życzliwi, co również umila seans i czyni go odprężającym. Zakończenie wydało mi się lekko niejasne, ale może coś przeoczyłem? Ogólnie przyjemna i ładnie nakręcona rzecz, z kilkoma fajnymi motywami, ale o równie przeszywających scenach jak ta na basenie z „Ludzi kotów” można pomarzyć.