Film w sumie całkiem mi się podobał, ale hip hopu to ja w tym nie słyszałem. Porównanie do dekalogu niby rozumiem, ale dla mnie treść tego filmu jest zbyt durna, by było ono na miejscu. Albo może inaczej: zbyt nierówna. Tak jak zresztą cały ten twór. Miejscami muzyka jest bardzo dobra, miejscami tylko ok. Niektóre sceny urzekają, śmieszą lub hipnotyzują, ale inne mogą nudzić.
I tak samo jest z treścią: padają mądre słowa, których nawet nie zdążymy rozkminić, bo już zapominamy je przytłoczeni kolejnym oczojebnym teledyskiem, by po chwili słuchać głupawych i pretensjonalnych wywodów filozoficznych wystrzeliwanych w nasze dyńki jak z karabinu.
Ogólnie treść filmu jest lekko niespójna, a forma tak chaotyczna, szybka i oczojebna, że ciężko jest za tym nadążyć i w rezultacie po seansie nic we mnie nie zostało. bo niby co miało zostać? tlen?

Dodatkowym problemem jest tu bariera językowa. Napi***alają Ci bohaterowie po Rusku jak najęci zagmatwaną poezję, a ty masz wszystkie te białe napisy na tle równie zagmatwanych obrazów rozczytać, rozkminić i może jeszcze zrozumieć? ciężko.
No i ostatni zarzut: dlaczego tu nie było piosenek? dlaczego nie było żadnego rapowania/rymowania, ani zwykłego śpiewania [tak wiem, jeden wyjątek] tylko poezja przy muzyce?
ale niech będzie. To nie ja tworze, to nie ja wybieram formę

Ogólnie ciekawy kawałek twórczości, nowatorski i mający coś w sobie, jednak podobnie jak w przypadku "Lipca" Vyrypayev okazał się dla mnie nie do końca zrozumiały, choć w tym przypadku chyba z innych powodów.
Zarówno forma i treść mają swoje mocne strony, ale mają też i słabsze.
Rezultat jest taki, że z jednej strony czułem niedosyt, a z drugiej byłem zadowolony, że to już koniec.

Bardzo podobała mi się pierwsza kompozycja, była niezwykle zabawna i w pewnym sensie urocza. Do tego przy świetnej muzyce. I jeszcze w miarę nadążałem za treścią, wydawało mi się nawet, że mam ciekawe teorie odnośnie interpretacji, ale szybko się pogubiłem.
Świetny był motyw z grzybikami, ale co to w sumie miało znaczyć? podobnie jak niezwykle odkrywcza gadka o szkodliwości marihuany i wódki (lol, naprawdę, nie potrzebuję słuchać Gruszki, żeby znać prawdę :) ).
Całkiem udane było też błądzenie po różnych miastach od Rzymu po Tokio, a tekże kamera "płynąca" ulicami Moskwy (chyba), przy równie płynącej muzyce.

Ogólnie dużo tu było fajnych rzeczy, ale problem w tym, że połowy z nich już nie pamiętam (a oglądałem wczoraj wieczorem), więc chyba coś nie do końca wyszło. Ale tak jak mówiłem - wszystkiemu winien jest chaos, zawrotne tempo, bariery językowe i bełkotliwość.

Warto obejrzeć i wyrobić sobie własną opinie, jednak trzeba zaznaczyć, iż ta produkcja nie przemówi raczej do tradycjonalistów, nie lubiących dziwacznej formy, ani nachodząc a pewne tabu treści.

ps: ośmieliłbym się nawet porównać ekstremizm w formie Vyrypayeva z Masłowską, jednak to skojarzenie pojawiło mi się spektaklu "Lipiec", a nie po "Tlenie".