Poszedłem na ten film zachęcony głosami na forum. Skończył się film, a ja dostałem ataku histerycznego śmiechu. Zresztą do tej pory mnie skręca. Bo jeszcze gdyby pan sobie pozostał w konwencji thrillera i na koniec wyjaśnił kto zabijał, to by było jeszcze do strawienia. Ale niestety, pan reżyster/ secnarzysta postanowił zrobić coś horrorowatego. Postanowił pobyć Psychologiem. I za przeproszeniem dupa z tyłu mu z tego wyszła. Jak tylko na początku filmu usłyszałem hasło 'osobowść wieloraka" już we mnie coś tknęło (mając w pamięci "Lęk pierwotny", choć akurat ten film był o wiele bardziej strawny).. Wracam do tknięcia. Im bliżej do finalu, tym bardziej byłem pewien, że sie nie pomyliłem. Ten film to syf...Bo wiecie co, jesli sie robi obraz na jakiś temat, to warto się z nim zapoznać, a nie pozostawać na poziomie obiegowych opinii. A jesli w dodatku temat ten (czytaj:osobowośc wieoraka) ma być osią konstrukcyjną fabuły to wypadałoby coś przeczytać i pogłębić wiedzę. Ale nie, reżyser pozostał pod tym względem intelektualną dziewicą. I za to dziewictwo 1/10. A wielbicielom mocnych wrażeń polecam raczej "Psychopatologia. Studia przypadków" Meyera, dreszczyk emocji gwarantowany. I znacznie silniejszy niż ten kinowy. Serio.