Spodziewałem się kontynuowana tendencji marnych polskich komedii w stylu Ciacho, Wyjazd Integracyjny, o badziewnych ekranizacjach książek Grocholi nawet nie wspominając. I zaczyna się dość banalnie od prosto, a i tak nieco niezręcznie nakręconej intrygi. Ale z czasem jest na szczęście coraz lepiej. Pozytywnie się zaskoczyłem, bo naprawdę można było się pośmiać czasami, a niezależnie od zawartości filmu, to śmiech jest tu celem. Ten film nie nauczy nas życia, nie opowie wzruszającej historii - ma nas rozśmieszyć i po kilku niemrawych i, jak już pisałem, tandetnych scenach, akcja zaczyna przyspieszać, a twórcy zaczynają puszczać wodze fantazji. O dziwo dorzucanie co raz to kolejnych postaci i historii nie czyni filmu mniej zrozumiałem, gdyż wszystko bazuje na dość prostych pomysłach, a zagmatwanie jest samo w sobie esencją pomysłu na humor w tym filmie.

Nie jest to kino najwyższych lotów, ale nie taki był raczej zamiar filmu, a jako lekka komedia sprawdza się idealnie i nie próbuje aspirować do innych celów, kicz jest użyty świadomie i wykorzystany jako element gry.