Nany Meyers to wzięta scenarzystka i reżyserka, którą wsławiły niebanalne i niekonwencjonalne produkcje o miłości w stylu CZEGO PRAGNĄ KOBIETY, HOLIDAY, LEPIEJ POŹNO NIŻ POŹNIEJ. Meyers jest również scenarzystką takich filmowych przebojów jak: OJCIEC PANNY MŁODEJ czy SZEREGOWIEC BENJAMIN.
Kino Meyers jest lekkie, żartobliwe i w inteligentny sposób podaje ono feministyczne wartości.
Za wyczucie stylu oraz narracyjną biegłość cenię Meyers reżyserkę. ZA pisanie niebanalnych historii i inteligentne dialogi cenię Meyers scenarzystkę.

W TO SKOMPLIKOWANE wszystko jest na swoim miejscu, gdyż mamy tu do czynienia z bezpretensjonalnym filmem rozrywkowym, który bawi gdzie trzeba, angażuje emocjonalnie i przy tym nie obraża inteligencji widza.
TO SKOMPLIKOWANE opowiada historię sercowych perypetii pewnej kobiety sukcesu, która jest już mocno po 50-tce (ma za sobą rozwód i cierpi na syndrom "pustego gniazda").
Najnowszy film reżyserki CZEGO PRAGNĄ KOBIETY opowiada o perypetiach późnej miłości i sercowych szaleństwach w by się zdawało nieodpowiednim do tego wieku. W dużej mierze autorka funduje nam powtórkę z jej poprzedniego hitu LEPIEJ PÓŹNO NIŻ POŹNIEJ i co ważniejsze jest to powtórka wyjątkowo udana.

Co ważniejsze mamy tu do czynienia z interesującą propozycją kina rozrywkowego , które na siłę nie szczerzy się do młodego widza zapełniającego dziś kina i nie uprawia tak powszechnego w dzisiejszym Hollywood (choć także w europejskim kinie rozrywkowym) kultu nachalnego piękna i młodości.
TO SKOMPLIKOWANE ma w sobie urok klasycznej romantycznej bajki i wiele cech inteligentnej oraz przewrotnej komedii obyczajowej w stylu Woody Allena.

Oczywiście znajdziemy tu wiele naiwności oraz uproszczeń z faktem, iż nasza kobieca bohaterka żyje w nieco idyllicznym i pudełkowym świecie, gdzie ma ona świetnie prosperującą firmę, śliczne i niemal idealne dorosłe (acz jeszcze młodziutkie) potomstwo oraz grono zaufanych przyjaciółek.
TO SKOMPLIKOWANE to bajka, ale jest to bajka wyjątkowo strawna i przyjemna.

W Tym filmie bryluje wręcz Meryl Streep , która coraz śmielej udowadnia, że ma w sobie gigantyczny komediowy potencjał. Jej Jane to kobieta atrakcyjna, nie pozbawiona seksapilu (mimo wielu dekad na karku) oraz traktująca relacje damsko-męskie w partnerski, a jednocześnie romantyczny sposób. Meryl Streep wszelkie psychologiczne niuanse swej postaci ilustruje bez mrugnięcia okiem, a komediowe sceny ogrywa za pomocą niezwykle trafnej, acz subtelnej mimiki (choć kilka razy też ma tu okazję poszaleć).
Nie ogrzej wypada też Alec Baldwin, który z biegiem lat gra coraz lepiej. W tym filmie aktor świetnie oddał blednący męski urok swego bohatera oraz jego wewnętrzne rozterki.
Pomięzy parą Streep-Baldwin aż iskrzy.
Zaskoczeniem jest tu też Steve Martin w roli subtelnego męskiego wrażliwca. TA trójka wielkich gwiazd srebrnego ekranu (Meryl Streep, Alec Baldwin i Steve Martin) stworzyła w tym filmie lekkie, acz pełne autoironii pełnokrwiste kreacje aktorskie, które nie pozwalają oderwać oka od tego filmu.

Na drugim planie nieźle też wypadli: John Krasinski oraz Rita Wilson.

Dużym atutem tej produkcji jest świetny scenariusz. Nancy Meyers ma tu znakomity pomysł wyjściowy w którym to "rycząca) 50-tka po rozwodzie i już by się zdawało poukładanym "samotniczym życiu" na skutek interesującego zbiegu okoliczności wdaje się w szalony romans... z byłym mężem (który nawiasem ujmując zdążył już poślubić o wiele młodszą od siebie kobietę). W życiu bohaterki pojawia się też nadwrażliwy i poraniony architekt. Tak oto mamy okazje podziwiać na ekranie nietypowy trójkąt miłosny.

W TO SKOMPLIKOWANE sporo jest kapitalnych i nieco zwariowanych gagów sytuacyjnych. Bardzo dobre są też chwilami kapitalne i inteligentnie napisane dialogi.
Chwilami humor w tym filmie jest może nazbyt "młodzieńczy"i nonszalancki, ale nie psuje to dobrego wrażenia jakie robi tak produkcja jako całość.

Wielkim atutem TO SKOMPLIKOWANE jest wcale nie takie oczywiste zakończenie, które dalekie jest od kiczowatego happy endu. Zakończenie to zmusza widza do ciekawej i interesującej refleksji. Jakiej? To radze odkryć samemu wybierając się na film, a że jego zakończenie jak na hollywoodzkie standardy jest tu dość nietypowe to i intelektualne przemyślenia ze strony indywidualnego odbiorcy mogą być tu rozmaite.

Oczywiście najnowsze dzieło Nany Meyers nie jest produkcją jakoś specjalnie oryginalną czy też przeintelektualizowaną. Mamy tu do czynienia z bardzo solidną, chwilami inteligentną i świetnie zagraną produkcją rozrywkową przeznaczoną głównie dla starszej widowni.

Na koniec dodam jeszcze, że 3. nominacje dla tego filmu do Złotego Globu (za komedię lub musical, scenariusz i główną rolę M. Streep) oraz jedna do BAFTY (dla Aleca Baldwina) to wyróżnienia w pełni zasłużone.