Od początku wiemy co się wydarzy i film cały czas buduje atmosferę napięcia poprzez niezwykłą,budzącą niepokój muzykę,pracę kamery,która niczym anioł stróż towarzyszy bohaterom ale nawet ona im nie pomoże.W końcu poznajemy tych ludzi,tę rodzinę,przyzwoitą wśród innych zapijaczonych,opuszczonych przez Boga...Nadchodzi niestety to co nieuniknione.Mieli jechać do ojca do Kanady.Nie dane im było.Pojechali w drugą stronę.I ten zapach...Wszędzie czuć było rasizm!Taki ukryty jak przypadek z tym autobusem gdy zatrzymał się nie przy Cygance ale jakieś 100 metrów dalej i jeszcze na nią kierowca trąbił...Jak ten kiedy jej pracodawca mówi kobiecie"Nie czujesz..?pachnie tu trupem..."Pracuję w prosektorium i wiem jak ta praca wygląda jednak kiedy poznajemy tę rodzinę i okoliczności jej śmierci łza wciska się do oczu.