Jako ogromny fan pierwszej części Top Gun, byłem zachwycony i wielokrotnie wzruszony podczas seansu. Dla osób około czterdziestki, to jest nie tylko film o samolotach i dość płytkiej fabule. To jest w dużej mierze film o przemijaniu, o upływie czasu - tego w filmie, jak i nas samych. Wiele jest takich kwestii, choćby postać Icemana, na którą się patrzy mając świadomość jego prawdziwej tragedii, tendencja do zastępowania ludzi komputerami a pilotów - dronami, czy też postawa Mavericka, który pomimo upływu lat nie chce odejść na emeryturę i chce nadal robić to co kocha, ale otoczenie coraz bardziej "naciska". Film zawiera multum odniesień do części pierwszej, co dla fanów jest niczym oglądanie starych, sentymentalnych zdjec z dzieciństwa. Do tego dochodzą wspaniałe ujęcia samolotów, sceny przelotów i batali powietrznych. Na minus dla filmu, jest brak określonego wroga. Wiemy "co" , ale nie wiemy "kto", ani "gdzie". Dodatkowo o ile w pierwszej części można bez zawahania uwierzyć we wszystkie akrobacje i manewry wykonywane samolotami, że są prawdziwe i realistyczne, o tyle tutaj w końcowej fazie filmu trochę przesadzono, ale nadal jest akceptowalnie i nie ma się wrażenia że ogląda Transformers. Film miły dla oka i ucha i fani amerykańskich oldschool'owych filmów będą zachwyceni. Wspaniale i wruszająco ogląda się kontynuację wydaną po 36 latach z tymi samymi aktorami (Cruise, Val Killer). Film trzyma poziom i miejmy nadzieję, że tak pozostanie i nie stanie się z nim to, co stało się z Terminatorem.
Dla fanów klasycznego amerykanskiego kina akcji będzie to prawdziwa uczta, dla innych to po prostu dobry film.