Pewnie kojarzysz Edypa? Jemu Wyrocznia przepowiedziala, ze zabije swojego ojca i ożeni się z własną matką. Edyp zrobił wszystko, co uważał za konieczne, żeby nie dopuścić do wypełnienia przepowiedni. Niestety, wrózba wypełniła się co do joty. Taka sytuacja, kiedy bohater probuje walczyć z wlasnym Fatum, to jest istota tragedii, zwłaszcza antycznej. Zauważ, ze nawet wiedźmy są na początku tylko trzy jak trzy Parki, greckie boginie losu. Są też rodzajem Wyroczni i oddają cześć greckiej boginii magii Hekate.
Zatem moim zdaniem masz rację, Makbet walczy z własnym Fatum czyli z czyms, z czym wygrac nie można.
Dodam jeszcze, że najciekawszą postacią jest dla mnie Lady Makbet, która nieco przypomina Medeę. Bez niej uroczy małżonek nie trafiłby palcem w tyłek :)

Dzięki za opinię.

Oboje ględzicie. Jakie zaplanowanie, jakie fatum? Chodzi o kilka grzechów głównych, ubranych w artystyczną szatę przez XVI-wiecznego twórcę oraz walkę dobra ze złem, czyli ludzkie sumienie.

Pewnie można interpretować też tak jak Ty, nikt nie zabrania. Każdy odczytuje inaczej, bo ma inne doświadczenia własne, czytelnicze i filmowe.

Polecam "MACKBETHA" Jo Nesbo!
Powieść została wydana w ramach projektu Szekspir.
William pęka z dumy,
Jo ożywił trupa!
Sposób w jaki Nesbo przepisał tragedię Szekspira na współczesność budzi wyłącznie podziw. A sama powieść zapiera dech. Pasjonujący dreszczowiec o skorumpowanej norweskiej policji. Ale tym razem to faktycznie tylko kostium do rozważań nad ludzką naturą i jej dążeniem do destrukcji, autodestrukcji.