Widzałam ten film już kilka razy i ciągle nie moge dojść po nim do ładu z własnymi myślami. Pominę fakt, że film jest dla mnie niezwykłym popisem zarówno reżyserskim, jak i aktorskim, gdyż nurtuje mnie co innego. Wciąż jest dla mnie wielka niejasnością, czy ten film powinien być odbierany jako klasyczna historia, mająca nam uświadomić, do czego prowadzi zażywanie, czy też jest to po prostu jeden z wielu tematów, na motywie których reżyser postanowił oprzeć swoją historię. Film w wielu momentach szokuje, ale nie jest suchą opowieścią, pozbawioną humoru. Przedstawia tragedię, ale w zabawny sposób. Zastanawiam się, co jego twórca miał nam do przekazania???