Reżyser bada krótki acz burzliwy okres w dziejach Brazylii, przedstawiając nowy ruch kulturowy, który narodził się w latach 60. jako reakcja na muzykę popularną i rosnący w siłę nacjonalizm. Na jego czele stanęli Caetano Veloso, Gilberto Gil i Tom Zé, którzy poszukiwali w muzyce nowych form wyrazu, przeplatając m.in. rocka z bossa novą i portugalskim fado, oraz walczyli o prawo do swobodnej wypowiedzi artystycznej. Ważna była przede wszystkim polityczna aktywność muzyków, którzy opowiadali się przeciwko dyktaturze wojskowej.