Truman ma wrażenie, że świat kręci się wokół niego, ale wcale mu się to nie podoba. Zaczyna to go coraz bardziej wkurzać. Faktycznie jest gwiazdą. Gdy to sobie uświadamia, robi sobie jaja ze swojej roli, ale na ludziach, którym wydaje się, że go znają, nie mści się. Jest dla nich życzliwy i gdzieś ma ich opinie. Nie znają go, ale go poznają lepiej, gdy wyjdzie na podbój świata, który nie kręci się wokół niego. Gdy sam zacznie kręcić się wokół świata. W gruncie rzeczy wie, że wszyscy z nim empatyzowali. Wie, że każdy człowiek ma czasem takie wrażenie bycia pępkiem świata. Bo każdy z nas jest cenny, choć nie jest tym pępkiem. Ten film to opis wychodzenia z narcystycznego zaburzenia osobowości.

Ja tymczasem zapraszam na stronę polakpotrafi, gdzie zbieram na wydanie mojej pierwszej książki, właśnie na ten temat. Nosi tytuł "Zwierzenia Dojrzalszego Narcyza". Proszę Was o wsparcie i życzę miłej lektury, jeśli dzięki Wam, książka ujrzy światło dzienne. :)