Trzy krótkie nowele, które łączy, choć nie bezpośrednio, kobieta w relacji do świata i mężczyzn. Wszystkie opowiadania na podstawie pism Tagore, utrzymane w neorealistycznej stylistyce i konwencji.

1 nowela opowiada o listonoszu z Kalkuty, który przyjeżdża do pracy na prowincję. Przydzielono mu do pomocy dziewczynkę sierotę, z którą nawiązuje on coś na kształt rodzicielskiej relacji. Kiedy opuszcza swoją posadę, świat dziecka się załamuje.

2 nowela przedstawia historię pazernej małżonki, która wymaga od męża ciągłych prezentów w postaci biżuterii, a gdy jego biznes ginie w pożarze, opuszcza go. Historia opowiedziana z perspektywy intymnej rozmowy męża z osobą spoza ekranu, przypominającą spowiedź.

3 nowela przedstawia historię człowieka, który powraca po nauce do domu i ma ożenić się z córką przyjaciół, ale ugania się i finalnie wybiera kobietę - wolno ducha z wioski. Jednak to, co tak go w niej pociągało, w przypadku wspólnego pożycia, okazuje się trudnym orzechem do zgryzienia.

Nowele są nierówne i zdecydowanie najlepszą z nich jest pierwsza, która. Wszystkie natomiast łączy świetna muzyka, zdjęcia i reżyseria.