Trzy kolory: Biały Opisy

"Biały" to film, który różni się pod wieloma względami od części poprzedniej i następnej. Przede wszystkim jest to film zawierający wiele elementów humorystycznych. Początkowe ujęcie , przedstawia nam dziwny chód głównego bohatera- Karola, przypominające nam postacie z filmu Charliego Chaplina. Następne ujęcia, w których widzimy nieporadność i zagubienie Karola ( Karol to po angielsku Charlie- czy to przypadek? ) tylko potwierdzają to porównanie. Absurdem byłoby stwierdzenie, iż "Biały" jest komedią. Chcę tylko zwrócić uwagę na pewne subtelne poczucie humoru, jakie pojawia się w filmach ( przynajmniej niektórych ) Kieślowskiego. Pamiętacie na pewno scenę z "Amatora", w której głos z megafonu informuje nas o przybyciu K. Zanusiego zamiast Zanussiego i ... zresztą zobaczcie sami.

Polski fryzjer Karol ożeniony z piękną Francuską Dominique prowadzi w Paryżu salon fryzjerski. Stres wywołany pobytem w obcym kraju, nieznajomość języka i ludzi sprawia, że Karol staje się impotentem. Dominique rozwodzi się z mężem, zabierając mu cały majątek, łącznie ze starym polonezem. Karol nadal ją kocha, ale młoda kobieta nie daje mu na moment cienia nadziei, że kiedykolwiek do niego wróci. Pozostawiony na ulicy z jedną walizką, Karol usiłuje zarobić na bilet powrotny do Polski grając w metrze na grzebieniu. Poznaje tam innego Polaka Mikołaja, zdesperowanego intelektualistę, który postanawia mu pomóc i w walizce przemyca go samolotem do kraju. Tam Karol szuka sposobu do zmuszenia przyjazdu Dominique do Polski.

Karol jest Polakiem, a jego żona Dominique Francuzką.
Poznajemy ich podczas rozprawy rozwodowej. Zdaniem Dominique ich małżeństwo nie zostało skonsumowane, co potwierdza Karol. Po zakończeniu sprawy Karol traci wszystko: miłość, żonę, salon fryzjerski nabyty za jego wszystkie oszczędności.
Bez pieniędzy, bez paszportu, upokorzony i ścigany przez policję, nie może wrócić do Polski, ale...

Druga część tryptyku Krzysztofa Kieślowskiego. Karol Karol (Zbigniew Zamachowski) to polski fryzjer mieszkający we Francji. W jego małżeństwie z Francuzką (Julie Delpy) nie układa się - Polak okazuje się impotentem. W końcu żona wyrzuca go z domu. Polski emigrant ląduje na bruku. Z pomocą niejakiego Mikołaja (Janusz Gajos) wraca do ojczyzny nietypowo, bo w walizce. Nad Wisłą dość szybko odnajduje się w rodzącej się kapitalistycznej rzeczywistości. Staje się kimś i postanawia sprowadzić żonę: pytanie jak sprowokować ją do przyjazdu do Polski? Tymczasem Mikołaj oczekuje od Karola zaskakującego rewanżu za udzieloną pomoc.

Paryż. Karol jest Polakiem, a jego żona Dominique Francuzką. Poznajemy ich podczas rozprawy rozwodowej. Zdaniem Dominique ich małżeństwo nie zaostało skonsumowane, co potwierdza Karol. Po zakończeniu sprawy Karol stracił wszystko: miłość, żonę, salon fryzjerski nabyty za jego wszystkie oszczędności. Bez pieniędzy, bez paszportu, upokorzony i ścigany przez policję, nie może wrócić do Polski, ale...

[ opis dystrybutora ]

Według Krzysztofa Kieślowskiego to "Opowiadanie o równości rozumianej jako zaprzeczenie". Nikt naprawdę nie chce być równy. Każdy chce być równiejszy. Gorzka komedia, pełna zdarzeń i niespodziewanych zwrotów akcji. Karol – świetny Zbigniew Zamachowski - to polski fryzjer mieszkający we Francji. W jego małżeństwie z Francuzką (Julie Delpy) nie układa się. Są mężczyźni, którzy "mogą", i tacy, którzy, jak fryzjer Karol, niestety "nie mogą"… I jest to powód dla pięknej Francuzki, by się rozwieść. Na sali sądowej brzmi płomienna mowa obronna (oczywiście o równości), ale - nie robi ona na sądzie wielkiego wrażenia. Karol staje się "jeszcze mniej równy" - bez pieniędzy, bez mieszkania i samochodu, w obcym kraju, bez większych szans na powrót do Polski. W metrze poznaje innego Polaka, Mikołaja (Janusz Gajos), zdesperowanego intelektualistę, który nie widzi sensu dalszego życia. Mikołaj pomaga nieszczęsnemu fryzjerowi wrócić do kraju w dość nietypowy sposób, bo … w walizce podróżnej. Karol postanawia zbić majątek, by udowodnić Dominique, że jest jej wart. A jednocześnie chce się na niej zemścić, bo kocha ją równie silnie, jak nienawidzi…