Klasyk spaghetti westernu. Reżyserii podjął się następny Sergio - Sollima, który na swoim koncie ma jeszcze dwa innego westerny - "Run Man Run" i kultowy "The Big Gundown". W rolach głównych gwiazdorzy spaghetti - Tomas Milian, Gian Marie Volonte i William Berger.
Brad Fletcher (Volonte) to nauczyciel historii, wielki humanista i intelektualista, który w związku ze swoją chorobą oraz zbliżającą się wojną secesyjną wyrusza na Dziki Zachód. Tam zostaje wzięty na zakładnika przez bandziora Benneta (Milian) o opini bezwzględnego mordercy, który ucieka akurat przed prawem. Skrajnie różni od siebie ludzie zmuszeni są spędzić ze sobą kilka dni - Flether mimo kiepskiego stanu zdrowia opiekuje się umierajacym (postrzelonym) Bennetem. W końcu profesor wyrusza razem z bandziorem, gdyż jak mówi, nie ma już do czego wracać i razem przemierzają Dziki Zachód w celu "reaktywacji" bandy Benneta. Dołączają do nich kolejni ludzie, a w drodze dwaj główni bohaterowie zaczną uczyć się od siebie wielu rzeczy, zmieniając się. Z czasem Bennet okaze się bardziej ludzki, zaś Fletcher zmieni się w sprytnego zimnego bandziora.
Jest to jeden z bardziej ambitnych spaghetti westernów, zaliczany do tzw. politycznych, jest to też film drogi pełen psychologi. Głównym tematem jest tu właściwie humanizm, jego pojawienie się w człowieku i jego zniknięcie. Fletcher podczas podróży chcąc zaimponować Bennetowi będzie się staral o bycie twardszym niz dotychczas i przy okazji dowie się, iż zabijanie sprawia mu przyjemność. Bennet z kolei obserwując przemiany w towarzyszu sam zacznie się zmieniać, lecz w druga stronę...
Bardzo dobry film, wcale nie taki prosty, nietypowy spaghetti western z rewelacyjnym finałem na środku pustyni. Nalezy tez wspomnieć o muzyce, za która odpowiedzialny znowu był Ennio Morricone i znowu spisał się na (złoty) medal. Muzyka jest rewelacyjna i idealnie pasuje do filmu.