Twarz jako nałóg Opisy

Pod koniec lat siedemdziesiątych nowojorska kultura undergroundowa przechodziła wyjątkowy okres rozkwitu. Młodzi artyści – kompozytorzy, reżyserzy, fotograficy i pisarze zaczęli przenosić się do opuszczonych budynków przemysłowych na południowym Manhattanie, do Soho i East Village. Zerwawszy więzi z ustalonym porządkiem, mogli oddać się poszukiwaniu nowych idei i stylów, a także eksperymentowaniu we wszelkich dziedzinach, łącząc sztukę z seksem, narkotykami i muzyką rockową. Z tego artystycznego nieładu wyłoniła się niejedna znacząca postać, na przykład Keith Harring, Laurie Anderson, Philip Glass i Nan Goldin.
Twórca filmu, sam należący do „downtown scene”, powraca po dwudziestu latach do miejsc, które wywarły wpływ na jego młodość, starając się pokazać inny aspekt środowiska, w którym zacierała się granica między sztuką a życiem. Przybliżyć mniej znane postaci, które wniosły swój wkład w ten niezwykły etap w dziejach nowojorskiej bohemy.