„...Całe nasze przedsięwzięcie to oszustwo. Zatajone, fałszywe kłamstwo raz za razem. Jesteśmy najgłupszym motłochem, jaki może pan znaleźć. Nic nie jest prawdą. To bez sensu. Możemy demonstrować naszą niekompetencję na okrągło...”

I połowa XIX wieku Sztokholm i kuglarska sztuka - iluzja.
Czarno-biały sugestywny spektakl na społeczeństwo walki nauki kontra prestidigitatorstwo. Niezwykły klimat i głębia czarno - białych zdjęć, które balansują gra cieni i barwą świateł, hipnotyzujący krok w metafizyczność, komizm i potęgowanie napięcia i grozy asystą dźwięków.
Filozoficzne pytania o człowieka, jego duszę, śmierć, odwieczna walka dobra nad złem, kwestie moralności, "inkwizycja" walcząca z nadprzyrodzonymi siłami, pogaństwem i ciemnotą.
Bergman funduje nam ucztę intrygującej gry, którą demoniczny, tajemniczy Vogler wciąga włodarzy małego miasteczka, misternie buduje makiawelistyczną sztukę, która w przebiegły sposób obnaży bezlitośnie "świętą trójcę" władzy.
Genialne aktorstwo : Max von Sydow, Ingrid Thulin, Naima Wifstrand.
Zdjęcia Gunnara Fischera magnetyzują.