Film, który powstawał przez prawie czternaście lat, ze względu na zamknięcie reżysera w chińskim więzieniu. W 1995 roku Choephel udał się do Tybetu z zamiarem rejestracji tradycyjnej muzyki ludowej w różnych regionach Tybetu. Skazany na osiemnaście lat więzienia za zbieranie danych wrażliwych i działalność szpiegowską, zwolniony został po siedmiu latach na skutek międzynarodowych protestów.
Film zestawia ze sobą trzy warstwy. Pierwsza to materiał nakręcony przez reżysera w 1995 roku, pokazujący Tybetańczyków próbujących uprawiać tradycyjną muzykę wbrew naciskom chińskiej polityki kulturalnej. Druga to dokumentacja jego pobytu w więzieniu i międzynarodowej akcji na rzecz jego uwolnienia. Trzecia to oparta na montażu często unikatowych materiałów archiwalnych narracja na temat historii tybetańskiej kultury pod chińskim panowaniem. Widzimy jak Pekin przeszedł drogę od polityki planowej walki z tradycyjną kulturą Tybetu, do tolerującego ją miękkiego autorytaryzmu. Choephel pokazuje wreszcie, jak dziś tradycyjna muzyka (i w ogóle kultura) Tybetu poddawana jest presji ze strony przyniesionej przez Chińczyków popkultury, jak się z nią miesza i hybrydyzuje.