Drugi film Celiny Murgi (po "Anna i inni") to znakomite studium zamkniętej społeczności, opowieść o biednych, bogatych dzieciakach w złotej klatce, którym swoboda nie rekompensuje samotności.
"Tydzień wolności" opowiada o grupie dzieci z bogatych rodzin mieszkających na strzeżonym osiedlu, których rodzice na tydzień wyjechali. W filmie prawie w ogóle nie pojawiają się dorośli, poza opiekunką i kilkoma strażnikami pilnującymi osiedla.
Dzieciaki żyją według ustalonych przez siebie zasad. Każdy dzień wygląda podobnie - biegają po parku, pływają w basenie, jeżdżą na rowerach, siedzą przed telewizorem, oglądają filmy albo grają w gry telewizyjne. Ich ulubioną rozrywką jest zakradanie się do pustych domów sąsiadów.
Rodzice dzwonią raz dziennie, głównie po to, by powiedzieć, że zostaną dłużej niż planowali. Pewnego dnia przyjeżdża młodszy, przystojny brat opiekunki. Jego pojawienie się zaburza ich zamknięty świat, do którego ma teraz dostęp ktoś z zewnątrz. Fernando pochodzi z biednej rodziny, dlatego bogactwo i pewność siebie podopiecznych siostry onieśmielają go. W pewnym momencie sytuacja wymyka się spod kontroli. Dzieciaki będą musiały się zmierzyć z zewnętrznym światem, którego zasady były im dotychczas obce.
Streszczenie filmu może sugerować zapowiedź psychologicznego thrillera, wyczuwa się w nim narastające napięcie i zgodnie z zasadami kina, powinno nastąpić coś strasznego. Reżyserka, obserwując zabawy dzieci okiem obiektywnej kamery, stworzyła jednak zupełnie nieprzewidywalną historię. Oglądając film, widz przede wszystkim odkrywa ile negatywnych myśli na temat tych młodych bohaterów pojawia się w jego głowie... W tym tkwi siła i przewrotność tego filmu.