Dobry Boże. Dawno żadne film mnie tak nie rozczarował. Przewidywalność i hollywoodzka wręcz głupota tej produkcji aż biją po oczach. Pierwsza część oraz tegoroczny prequel były filmami naprawdę udanymi - dało się odczuć klimat, dobro mieszało się ze złem, ciekawe zwroty akcji potrafiły zaskoczyć widza. Ale ta część to perfidny hołd hollywoodzkiemu, cukierkowemu stylowi. Zakończenie wręcz poraża naiwnością - jak i samo zachowanie bohaterów. Jakkolwiek by to nie wytłumaczyli, fakt, że jedynie "dobre" osoby zdają się być naprawdę nieśmiertelne, potrafią poruszać się z prędkością światła i nie popełniają absolutnie żadnych błędów jest śmieszny. Zwłaszcza biorąc pod uwagę, że ich ziomkowie, różniący się od nich tylko stroną barykady, wydają się był całkowitymi łamagami i idiotami.
Dodatkowo dawno nie widziałam tak spartaczonej końcówki - aż dziw człowieka bierze, że dwójka bohaterów nie doczekała się domu nad jeziorem i czwórki pięknych dzieci. Całkowicie uwieczniłoby to tę happy endingową końcówkę.
Daję 3/10, tylko i wyłącznie za parę ciekawie przedstawionych postaci. Reszta pozostawia naprawdę wiele do życzenia.