W zasadzie nie wiem, co w tym filmie jest gorsze... Sam obraz jest koszmarnie zrealizowany. Jeżeli twórcom zależało na tym, by film był równie zimny i odhumanizowany, co black metal, to zostało to błędnie zrealizowane. Muzyka jest na swój sposób piękna, a film po prostu słaby.
Druga sprawa, to poziom bohaterów obrazu. Varga szkoda w ogóle komentować. To niebezpieczny psychopata, który powinien siedzieć w więzieniu. Niesamowicie rozczarował mnie Fenriz. Jego pseudointelektualne gadki, silenie się na filozofię, podczas gdy mówi kompletne bzdury, w połączeniu z narcystycznym sposobem bycia, czynią go wyjątkowo antypatycznym głupcem. To o tyle smutne, że naprawdę lubię Darkthrone. Pajaca, który jara się zabójstwem i Frosta, który jest po prostu chory psychiczne, nie ma nawet sensu komentować.
Jednym słowem, cała plejada psychopatów, narcyzów, głupców, mężczyzn o mentalności skrzywdzonych dzieci, próbujących wytłumaczyć swoje wykolejenia tym, że są muzykami. Zawsze zastanawiałem się jak to jest, że niektórzy metale nie są w stanie odróżnić muzyki od normalnego życia i tym samym psują opinię całej społeczności.
Nawet sobie norweskiej przyrody nie pooglądacie, bo poza spacerem Fenriza po lesie, w filmie jej nie ma.