Doskonały film. Dla mnie pokazuje on przede wszystkim jak nikt nie widzi w drugim człowieka. Nawet restauracja, która jest nastawiona na maksymalizację zysków, więc powinna ze wszelkich sił dogadzać klientowi, dziś mówi mu na co on ma ochotę, nie licząc się z jego zdaniem. Wszyscy działają jak trybiki w dobrze naoliwionej machinie. O 10:29 jemy bułkę z jajkiem i nie wolno nam zamówić hamburgera (który czeka już gotowy) a o 10:30 nie sprzedadzą nam bułki z jajkiem mimo, że leży za plecami sprzedawcy. Douglas ukazuje tu postać-trybik, który wyłamał się, nie wytrzymał tego systemu i stał się elementem niepożądanym. Ten film jest przestrogą. Nie pokazuje głównej postaci jako pozytywnego bohatera. To rzadkość w kinie, by główny bohater od początku do końca był odbierany jako zły. Ale powinniśmy widzieć w nim człowieka ukształtowanego przez nas. Czy zdarzyłoby się w restauracji to, gdyby z uprzejmości sprzedano mu to o co prosił? Gdzie człowiek się nie ruszy to brak uprzejmości: w urzędzie, w rejestracji, w sklepie, w tramwaju itd. Pytanie ile wrogów publicznych zrodzi nasza społeczność.

ale o czym ty piszesz wielkość i przewrotność tego filmu polega właśnie min. na tym, że bohater wzbudza sympatię, litość a nawet szacunek, pozwalający na nieutożsamienie się z nim, współczucie mu. nigdy też nie postrzegałem go jako złą postać.