zgadzam się! film bardzo mi się spodobał, choć akurat fabuła na początku strasznie naiwna... szesnastoletnia dziewczyna oświadcza nagle po kilku godzinach znajomości "zakochałam się, wychodzę za mąż"...
ale na pewno chcę go obejrzeć raz jeszcze. bardzo się cieszę, że nie wiedziałam jak film się skończy, bo obejrzałam go dopiero niedawno, a przecież swoje lata ma. zakończenie było dla mnie sporym zaskoczeniem i wyrównało z nadwyżką ten naiwny początek. i oczywiście się popłakałam.;)
piękna muzyka, wzruszająca - masz rację, nie wiem jak to opisać, bo kilkakrotnie płakałam podczas filmu. charyzmatyczny główny bohater. i wspaniała gra pana Marka Piwowskiego, zwłaszcza jego opowieść o tym jak znalazł Cygana - żadnej sztuczności, naturalnie, bez zadęcia, bez jakichś górnolotnych sformułowań, tylko tak normalnie "to wtedy tak, to wtedy wiesz, płakał bardzo" - czy coś w tym stylu. główna bohaterka mnie nie przekonała, ale i nie drażniła.

Ciepiel, jeśli lubisz tego typu filmy, to polecam ci "Pestkę" Macieja Maciejewskiego.
pozdrawiam!:)

No właśnie Piwowski najbardziej mnie też ujął. Jest mistrzem "naturszczyków". Ale nie tylko, bo wszyscy byli świetni - od Manna, który szefował strajkującym przeciw przemocy milicjantom, którym nawet kanapki pokradli, jak napadli na komisariat (chyba tak to leciało ;D), po gościa, który nie chciał (delikatnie powiedziane) powiedzieć gdzie jest ulica, bodajże, kapelana - a ksiądz, który przepraszał dziewczynę za tego gościa, jeszcze lepszy... - teksty przy tym są tak świeże... (eh, powtarzam się :). To samo się tyczy rozmów Stuhra z Rewińskim - hehe nie do podrobienia :DDD, po prostu super.

ps. jakoś nigdy nie przemogłem się do obejrzenia Pestki - ciężko ostatnimi laty o dobry Polski film, ale po takiej rekomendacji postaram się obejrzeć :D

daj znać jak wrażenia, bo ciekawa jestem męskiego punktu widzenia.:)
a jakby co polecam jeszcze z takiego dobrego polskiego klimatu, tym razem lata 80te - choć zaznaczam, że to nie jest film, który zostawił mi dreszczyk, jak na przykład "Pestka" - "Wielką majówkę" ze wspaniałym Zamachowskim (bodajże jego pierwsza rola filmowa?) i doskonałą muzyką Maanamu. Może ci się spodoba, ja lubie takie klimaty.:)

aaależ oczywiście, że Wielka Majówka mi się podoba :DD znam ją dość dobrze - swego czasu często do niej wracałem (jeszcze na VHSie). Film ten jest wcześniejszy i bardziej ponury (wszak początek lat 80-tych był u nas bardzo ponury), ale zgadzam się, że piękny. Ma też coś wspólnego z Uprowadzeniem - muzykę :) , która, choć różni się diametralnie, w obu przypadkach jest świetna i wytycza obu filmom "szlaki nastroju", które, kto wie, zapamiętywane są najdłużej :)

lejesz miód na me serce takimi słowami; cieszę się bardzo, że ci się podoba, a i określenie iście mistrzowskie! "szlak nastroju", dobrze napisane.:) jeśli znasz filmy w podobnym klimacie, to proszę, podpowiedz.

a miło mi bardzo :D
hmmmm chyba jest problem - przejrzałem swoje obejrzane polskie filmy, no i nie znalazłem takiego, który by opowiadał o latach 80 tych lub 90 tych,a do tego, żeby był tak klimatyczny. Wpadło mi oczywiście klika filmów, które mógłbym polecić, ale raczej nie będę zaśmiecał wątku, bo do Uprowadzenia Agaty by to nie pasowało... - inna tematyka, inne czasy...

w każdym razie miło się pisało, dzięki! może spotkamy się w jakimś innym wątku.;)
a może ktoś jeszcze się wypowie w temacie Agaty?;)

vice-versa :) będę wypatrywał Twoich postów :)