Czy ten film ma naprawdę ocenę 5.7/10, czy właściwie został uznany przez społeczność FW za "niezły"? :D Przecież to jest jakaś porażka.

Rola Keatona (który miał być teoretycznie gwiazdą tego filmu) jest tak przerysowana i karykaturalna, że równie dobrze mógłby ją zagrać w jakimś pastiszu tego gatunku i nie byłoby różnicy.
Ale w sumie to idiotyzm głównej bohaterki jest gwoździem do trumny. Serio - udało jej się uciec i chwycić za nóż, więc zamiast zaczaić się w jednym miejscu i nasłuchiwać (w końcu słuch miała wyczulony bardzo) to chodziła po mieszkaniu. XD Nie dość, że swoimi krokami zagłuszała ew. odgłosy, to jeszcze właściwie podawała się im jak na talerzu.

Wątek z jej utratą wzroku i te retrospekcje-wizje w momentach stresu - no proszę Was, co to ma być? Nie dość, że właściwie niczemu nie służy (równie dobrze film mógłby się zaczynać w momencie, gdy już tego wzroku nie ma - przecież to niczego nie wnosiło), to jeszcze te wizje, no co to miało być. :D Na siłę robiony z g*wna dramatyzm.

Pominę już całą resztę nielogiczności w zachowaniach bohaterów, bo mi wyjdzie za długi tekst.

Daję 4/10, bo historia miała potencjał, zastanawialiśmy się z dziewczyną gdzie ukryte są te brylanty (obstawialiśmy aparat, bo w początkowych scenach ewidentnie go chowała przed pomagierem Keatona), co wprowadzało jako takie napięcie + fajna była scena, gdy chodziła po mieszkaniu nieświadoma tego, że w promieniu 2m leży jej zamordowany chłopak.