Valhalla: Mroczny wojownik
Valhalla Rising
2009
powrót do forum filmu Valhalla: Mroczny wojownik 
ocenił(a) film na 10 
ocenił(a) film na 7 
ocenił(a) film na 9 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 9
Co tu dużo mówić, kino najwyższych lotów. Film oczywiście nie dla wszystkich - przeciętny wpierdalacz popcornu z okularami 3D na nosie nie będzie raczej w stanie dostrzec pozytywnych aspektów "Valhalla Rising", a uświadamianie takich ludzi to walenie grochem o ścianę i szkoda na to czasu więc przejdę do sedna.
Tym sednem jest klimat. Atmosfera zagubienia, przytłoczenia mistyki i strachu przed nieznanym została idealnie stworzona i dzięki rewelacyjnym efektom dźwiękowym i ograniczonej do minimum warstwie muzycznej jeszcze bardziej spotęgowana.
Ktoś powie, że film jest nudny jak flaki z olejem. Ok, ale moim zdaniem to przeciąganie scen typu główny bohater patrzy bez końca przed siebie jest specjalnym zabiegiem dzięki któremu możemy spokojnie podziwiać zajebiste plenery i sceny skadrowane jakby były gotowymi obrazami.
Film posiada bogatą warstwę symboliczną i być może dlatego jest obrazem dosyć ciężkim do ogarnięcia, aczkolwiek tak jak wspominałem wyżej, nie jest to film dla każdego więc jeśli ktoś oczekuje od filmu czegoś więcej niż miałkiej rozrywki, polecam serdecznie.
"przeciętny wpierdalacz popcornu z okularami 3D na nosie" to piękna, wręcz poetycka definicja pewnego typu widza, przez którego lepiej taki film w domu jednak oglądnąć :)
przeciętny wpierdalacz popcornu z okularami 3D na nosie" hehehe kocham cie bracie
Muzyka jest Przednia oddaje klimat jak cholera . A co do fabuly to mysle ze kazdy troche inaczej ja sobie zinterpretuje .
A ja mam pytanie w kwestii interpretacjnej. Czy główny bohater nie jest przypadkiem w jakims stopniu personifikacja Odyna? Czy to tylko moje błędne wrażenie?
A swoją drogą film genialny. Idealne polączenie klimatu rodem z "Pi" + minimalizm + wikiński-mroczny klimat = dzieło!
Wydaje mi się, że niewiele zrozumiałam, nie potrafię ułożyć historii z klocków informacji, których dostarczono. Jednak to nie ma większego znaczenia. Ten film dociera do zakamarków umysłu i w moim przypadku przynosi otuchę. Kto powiedział, że życie ma mieć sens, albo, że my mamy go rozumieć i dożyć do jakiegoś celu. Tu możemy zobaczyć, że postawa Jednookiego, który błądzi, daje się unosić fali zdarzeń, nie jest bardziej irracjonalna niż dość śmieszna i żałosna postawa jego towarzyszy niosących "światło wiary"