Od pierwszych minut widać, że ten film będzie wizualnie mistrzostwem. Narracja prowadzona jest tak, aby pokazać świat oczami Vincenta, tak jak on widział świat i jak postrzegał sztukę. Patrząc na sceny natury, zachodzącego słońca, wszystko było odczuwalne, szum pola lub zimna zawierucha, gdy Vincent wszedł do pokoju w Arles. Prócz idealnego uchwycenia piękna natury i dobrania do tego idealnej muzyki mamy świetną grę aktorską i uderzające w punkt dialogi.
Nie potrafię napisać co by mi się nie podobało. Piękna, ale smutna biografia.
Przede wszystkim zachwyciły mnie kolory i nastrój scen.