Vitae Dubiae Azilia to dawne domy pogrzebowe, w których przechowywano ciała, by upewnić się, że nastąpił zgon. W animacji symboliczną rolę takiego domu odgrywa mieszkanie bohaterki. Wolne nakrycie przy stole, wieszaki, na których jeszcze niedawno wisiały czyjeś ubrania i miejsce w łóżku, które, przynajmniej na razie, pozostanie puste –... Vitae Dubiae Azilia to dawne domy pogrzebowe, w których przechowywano ciała, by upewnić się, że nastąpił zgon. W animacji symboliczną rolę takiego domu odgrywa mieszkanie bohaterki. Wolne nakrycie przy stole, wieszaki, na których jeszcze niedawno wisiały czyjeś ubrania i miejsce w łóżku, które, przynajmniej na razie, pozostanie puste – wszystko przypomina o niedawno utraconej miłości. Niewygaszone jeszcze uczucie ożywia wspomnienia, a tęsknota sprawia, że świat bohaterki wydaje się rozpadać. Nostalgiczny, ale i pełen namiętności portret kobiety, która musi sobie poradzić z samotnością. czytaj dalej